Zijn 65-plussers op zoek naar een gebouw waar de focus ligt op diensten & zorg? Zoeken ze een gebouw dat hen veiligheid geeft? Of zijn ze eerder op zoek naar een waardevolle levensstijl voor zichzelf en anderen?
Ik wil met deze blog geen zwart-witkarikatuur maken van bewoners van assistentiewoningen. Ik wil enkel schetsen wat senioren wensen of waar ze nood aan hebben ten opzichte van wat er vandaag aangeboden wordt via assistentiewoningen.
Wanneer we advertenties, websites en artikels lezen over assistentiewoningen, dan komen vaak volgende woorden terug: 24/7 zorg en diensten, service op maat, activiteiten, ondersteunende omgeving, zorgeloos wonen, … Wanneer we in het hoofd kruipen van iemand van 65 jaar, dan lijkt het alsof hij ergens zou gaan wonen waar hij niet langer in staat zou zijn om voor zichzelf te zorgen en waar hij niet langer van waarde is. Het is uiteraard niet de bedoeling van ontwikkelaars en beheersinstanties om deze perceptie uit te stralen, maar dat is wel exact wat ze doen.
Volgens de meest recente studie van de Koning Boudewijnstichting van 15/12/20 bij 2000 personen tussen 60 en 84 jaar blijkt dat deze groep de hoogste geluksscore heeft van alle leeftijdsgroepen (7,4 op 10). Toch is het opmerkelijk dat eenzaamheid steeds meer de kop op steekt en dat zij steeds hogere verwachtingen hebben van technologische oplossingen. Uit deze studie blijkt ook dat zeer veel 60-84-jarigen zich zouden willen inzetten in een buurtnetwerk, mocht dat er zijn. Echter, de meesten willen wel graag meedoen, maar minder dan een vijfde voelt zich geroepen om de organisatie te trekken of te beheren.
Laat assistentiewoningen nu perfect geschikt zijn om talenten en kennis te delen met anderen! 65-plussers hebben enorm veel levenservaring en kunnen deze delen met anderen. De deuren van assistentiewoningen moeten opengezet worden zodat ze een volwaardig onderdeel worden van de buurt. Een buurt waar iedereen van waarde kan zijn voor elkaar, waar er ruimte is om te connecteren met elkaar, een plaats waar je kan genieten en kan werken aan je gezondheid, een plaats waar technologie geïntroduceerd kan worden, … Ook voor de toenemende eenzaamheid biedt dit heel wat oplossingen.
In het woonzorgdecreet staat dat 25% van de bewoners jonger mag zijn dan 65 jaar. Laten we deze kans dan ook grijpen! Uit recente studies blijkt dat 65-plussers het niet zo leuk vinden om enkel en alleen met leeftijdsgenoten in 1 gebouw te wonen. Een mix van leeftijden geeft hen een beter gevoel. Zorg er bij nieuwbouwprojecten dus voor dat 25% van de flats beter betaalbaar zijn zodat ook personen onder de 65 jaar hun weg vinden naar de erkende assistentiewoningen. Bij bestaande projecten van erkende assistentiewoningen is het daarom van belang dat de servicecomponent daalt tot maximum €3,3/dag/appartement. Wanneer het bedrag hoger ligt, wordt de perceptie gecreëerd dat bewoners voor meer zaken betalen dan ze nodig hebben. En dan is het aanbod niet meer zo interessant voor deze groep van 25%.
Laten we samen werken aan assistentiewoningen die de volledige wettelijke basisdienstverlening in huis hebben maar hier niet de focus op leggen. Leg het accent op levensstijl, het connecteren met elkaar, van waarde zijn voor elkaar, op groepsvoordelen,… Maak je dienstverlening zo dat iedere bewoner zijn dienstverlening kan uitbreiden wanneer hij het nodig heeft en kan downsizen wanneer hij die niet meer nodig heeft. Ook voor eigenaars moet er een pakket van diensten zijn die je als beheersinstantie optioneel aanbiedt. Laat een eigenaar zelf beslissen of hij de woonvergoeding wil innen of niet. Laat hem zelf beslissen om rondleidingen te doen met potentiële huurders.
Hopelijk hebben jullie iets aan deze blog gehad. Wanneer er vragen zijn, helpen we graag verder! Mailen kan naar info@palomavlaanderen.be of telefoneren naar +32478786398 . Surfen kan ook naar onze website op www.palomavlaanderen.be. Lees ook zeker eens de studie van de Koning Boudewijnstichting (15/12/20) over wat senioren willen.
Deze blog werd geschreven door Marc Driesen
