Ann Peuteman zegt het goed in haar boeken en artikels: na je 65 jarige leeftijd nog positief bij kunnen dragen aan de samenleving is geen wens maar een basisrecht. En toch staat onze samenleving hier niet voor open. Nadat je 65 jaar bent geworden dien je met een dekentje over de benen in de zetel te gaan zitten. In dit artikel geven we heel wat inzichten weer van Mevrouw Peuteman.
Eénmaal een bepaalde leeftijd worden ouderen meer dan nodig betutteld. In voorzieningen en ziekenhuizen wordt iedereen plots met de voornaam aangesproken of ze dat nu willen of niet. Weinigen worden nog aangesproken op hun expertise of mening. Veel wordt beslist in hun plaats. Haast onzichtbaar worden alle ouderen – ongeacht hun verleden, identiteit of karakter – op dezelfde manier behandeld en als een anoniem en homogeen blok aanzien.
1. Vrijwilligerswerk
Opvallend is dat veel vrijwilligers botsen op een leeftijdsgrens. Als je je online wil aanmelden en je moet je leeftijd aangeven, kan je in veel gevallen maar scrollen tot geboortejaar 1952. Dat is toch ongelooflijk! Verenigingen beweren vaak dat mensen vanaf een bepaalde leeftijd niet meer verzekerbaar zijn, wat vaak een drogreden is.
Verenigingen en andere werkgevers willen zich een jong en dynamisch imago aanmeten en dan passen die 65-plussers daar niet meer in. Terwijl iedereen smeekt om vrijwilligers. We laten daar als samenleving veel kansen liggen.
2. Beslissen
Wanneer we kijken naar assistentiewoningen en woonzorgcentra stellen we vast dat er heel wat beslist wordt boven de hoofden van de bewoners. Waarom betrekken we de bewoners, buiten de 4 bewonersraden per jaar, niet meer bij beslissingen? Waarom maken we geen schepencollege in ieder project op basis van interesses, talenten,… We kunnen zelfs een verkiezing houden bij de bewoners om bepaalde taken intern via hen te laten bekijken en voor te bereiden. Waarom kunnen bijvoorbeeld 2 bewoners de woonassistent niet bijstaan met hun ervaringen om zo ook andere bewoners te helpen?
3. Digitalisatie van de banken
Een overschrijving op papier kost tot twee euro extra! Niet alleen de banken maar bijna alles moet tegenwoordig online geregeld worden….maar de banken steken er toch bovenuit. Als je dan al op een bankkantoor geraakt, word je bijna automatisch doorverwezen naar een toestel dat er staat waar je dan toch weer alles zelf moet doen. En nu worden veel van die toestellen ook nog eens weggehaald. Deze digitalisatie zorgt bij 75 plussers voor minder zelfstandigheid. Ze worden voor hun administratie en hun financiën sneller afhankelijk van anderen.
Om de zelfstandigheid te behouden organiseren we met Paloma graag “ICT-sessies” voor bewoners die digitaler willen worden. Ook zoeken we in ieder project een bewoner die andere bewoners kan helpen met hun vragen over pc of smartphone. Met Paloma Pay bieden we de mogelijkheid om via digitale munten op het Paloma platform je diensten te betalen zonder dat je een expert dient te zijn van digitale bankzaken.
